Powrót do przeszłości

Pewnie wiele osób jeśli mogłoby cofnąć czas i zmienić niektóre rzeczy, zrobiłoby to bez wahania. Jest taki stary film: "Powrót do przeszłości". Jako dzieciak strasznie go lubiłam. Jednym z motywów w filmie jest momenty kiedy główny bohater cofając się do przeszłości coś w niej zmienia, a co rzutuje na jego przyszłość. Czasami te zmiany są dobre, a czasami złe i znowu musi wrócić i coś odkręcić.

Nieraz zastanawiałam się, czy jakbym mogła cofnąć czas 5 lat wstecz kiedy dopadło mnie ŁZS, to czy zmieniłabym rzeczy które mogły mieć wpływ na pojawienie się choroby? Oczywiście nie jest tak, że dokładnie wiem DLACZEGO, bo tego pewnie nigdy się nie dowiem, zresztą to już tyle lat, że w pamięci mi się zatarło. Pamiętam tylko tyle, że w czerwcu szukałam już dermatologa. Co było przed? Przygotowania do dyplomu: duuuuużo pracy, duuuużo siedzenia przed komputerem, po nocach, mało snu, kiepskie jedzenie i stres. To jest taki zestaw idealny, żeby piorun w nas strzelił. Aczkolwiek nie pierwsza taka akcja w moim życiu, a wcześniejsze żadnych przykrych niespodzianek nie powodowały. Jednak równie dobrze mogło być tak jak u Kathy, że mogłam zmienić szampon na inny, ale już tego nawet nie pamiętam, albo to owoc wizyty u fryzjera? Ale do czego zmierzam...

...mam bardzo dużo zastrzeżeń, co do toku nauczania u mnie na uczelni, utartych od dawna schematów których nie można było zmieniać, konserwatywnego myślenia, opinii raz wyrobionej na której się leciało już do końca, czy oceniania innych poprzez zasobność portfela. Właściwie całe studia przeszłam, bez większych wzlotów, za to z upadkami. Na końcu chciałam wszystkim pokazać, że to nie jest tak, że ja nie potrafię czy mi się nie chce...

...zrobiłam więc taki dyplom, że wszyscy obecni ściągali majtki przez głowę. Zanim jeszcze zaczęła się obrona i cokolwiek z siebie wydusiłam cała komisja podeszła do mnie i mi pogratulowała. Wtedy uważałam, że mój dyplom to przepustka do dalszej kariery, niestety rzeczywistość brutalnie to zweryfikowała. Jedynie wiedzę i umiejętności które zdobyłam podczas pracy nad projektem przydały mi się później w szukaniu pracy. Były moim dużym atutem.

...czy było więc warto? Zrobiłam coś, z czego do dziś jestem dumna, dużo się nauczyłam... i tak wiele straciłam. Mogłam wszystko robić spokojniej i stracić rok. U mnie robienie dyplomu rok po zakończeniu studiów to wielka hańba (jakkolwiek to brzmi). To przyznanie się do tego, że się nie sprostało. A ja tego nie chciałam. Sama nie umiem sobie odpowiedzieć na to pytanie, ale bardzo często je sobie zadaje: czy było warto?

Dyplomu wam nie pokażę, bo nie chcę żebyście się we własne majtasy zaplątali :P ...i pozdrawiam wszystkich dziobaków którzy właśnie ślęczą nad magisterką. Zwłaszcza Ciebie Kathy ;)