Nie chwal dnia...

...przed zachodem słońca.

Miałyście tak kiedyś, że wypowiedziałyście na jakiś temat pozytywną opinię, pochwaliłyście coś albo oznajmiłyście, że z czegoś jesteście zadowolone, coś wam się udaje...aby następnego dnia właśnie to o czym miałyście tak dobre zdanie, zaczęło się psuć (albo najprościej, chrzanić)? Ja mam tak zawsze! 

Niestety słowo pisane też się w to wlicza. Moja koleżanka kiedyś wysnuła teorię, że nie zapisuje myśli, których spełnienia by się bała. Ja mam tak, że kiedy powiem lub napiszę, że jest "dobrze", to następnego dnia jest "źle"! I tak jest zawsze. Wczoraj napisałam, jak to moja skóra zachowuje się poprawnie. Bach! Dzisiaj cały dzień mnie swędziała. 

Innym takim przykładem jest sytuacja kiedy ktoś inny się wypowie pozytywnie o tym co zrobiłam, albo czymś co mnie dotyczy. Zanim zaczęła się moja gehenna z włosami, miałam piękne, długie włosiska. Pewnego dnia, moja ciocia powiedziała mi, że mam przepiękne włosy. Następnego dnia siedziałam i wyciągałam je garściami! Byłam przerażona. Uznałam, że ciotka jest czarownicą i rzuciła na nie zły urok

Nie jest tak, że moje życie jest pełne magi, czarodziejów i złych czarownic. Dzisiaj siedziałam cały dzień w nagrzanym przez grzejniki pomieszczeniu. Nie było opcji, żeby moja skóra nie zaprotestowała. To nie czary. Również te naście lat temu, to była reakcja na bardzo szybko zrzuconą wagę (nie, nie odchudzałam się, stres sprawił, że spadło mi 10kg w 2 tygodnie), a nie zły urok Bogu ducha winnej ciotki. Nie mniej, jak ktoś zaczyna mówić coś o moich włosach, od razu zamykam mu usta, żeby przypadkiem nie powiedział na ich temat czegoś pozytywnego. Lepiej chuchać na zimne;)