Przygody z żelazem (czyli u internisty)

Szybki post o tym jak to baba wybrała się do lekarza pierwszego kontaktu.

Nie wiem jak wyglądały wasze wizyty u lekarza pierwszego kontaktu, ale ja nauczyłam się na nich jednego: to co mnie trapi najbardziej, dla tego typu lekarza jest to problem najmniejszy. Nie chcę tutaj generalizować, ale niestety może tak być, że jeśli pójdziemy do lekarza pierwszego kontaktu i zaczniemy na wejściu od tego, że wypadają nam włosy, najprawdopodobniej zostaniemy skierowani do dermatologa piętro wyżej...do którego nie chcemy iść, bo już u niego byliśmy!

Ja najbardziej zapamiętałam sytuację, kiedy kilka lat temu poszłam do lekarza w mojej miejscowości z zapytaniem o skierowanie na badanie pod kątem pasożytów. Lekarz się oburzył: no co też Pani?! Przecież każdy ma robaki, trzeba nauczyć się tylko z nimi żyć!". No dobrze, ale kiedyś dermatolog mi powiedział, że pasożyty równa się wypadanie włosów, a ja kiedyś miałam takie towarzystwo z tytułu mieszkania pod jednym dachem z psem! To co usłyszałam było mistrzostwem: Była u mnie niedawno Miss (mojego regionu) i jej też wypadały włosy. I wie Pani co, przestały jej wypadać, więc Pani też przestaną.

Trafić można różnie;) Takich kwiatków nikomu nie życzę;)

Aktualnego lekarza wybrałam nie przypadkowo. Kiedyś przy okazji jakiegoś przeziębienia usłyszałam na korytarzu jak ludzie mówili, że do niej zawsze jest kolejka, bo ona jest bardzo fajnym lekarzem, nie olewa. Zapisałam się więc i poszłam.

Nie zaczęłam od włosów. Zaczęłam od innego problemu który również jest dla mnie ważny...zmęczenia. To jest coś z czym nie mogę się pogodzić. Kiedyś potrafiłam siedzieć po nocach i pracować. Teraz 8h w pracy to dla mnie max. Przychodzę i jestem dętka. Śpię dużo, ale ile bym nie spała mam problemy ze wstawaniem. Muszę poleżeć zanim wstanę a i tak mam kołowrotek i mdłości.(widać to również po częstotliwości dodawania postów niestety)

Oczywiście usłyszałam, co? Kto zgadnie?

To może być taka Pani uroda.

Moi drodzy, to już nie tyczy się tylko włosów. To hasło zawładnęło współczesną medycyną!

Uznałam, że bez walki się nie poddam, no bo litości! Uważam, że jeśli czegoś nie doświadczałam, a teraz tak , to chyba jest to objaw? Powołałam się na rozmowę z ginekologiem, w której to ja mu sugerowałam, że może coś z moim żelazem jest nie tak. Tutaj zrobiłam małą zamianę. To ginekolog mi sugerował, że coś jest nie tak z żelazem. W efekcie dostałam skierowanie na morfologię i poziom żelaza. Mało, ale zawsze coś. 

Usłyszałam niedawno, że skierowania na badania może wypisać lekarz danej specjalizacji, czyli powiedzmy jakbym chciała dostać skierowania na badanie żelaza na każdej płaszczyźnie, to już hematolog. Internista może co najwyżej zlecić żelazo. Nie wiem ile w tym prawdy, ale potwierdziła mi to jedna osoba która pracuje dla służby zdrowia, więc możliwe, że tak to aktualnie wygląda.

Badania udało mi się zrobić tego samego dnia co wizyta lekarska i tego samego dnia miałam wyniki. Dobre tempo. Wyniki mnie lekko zaskoczyły:

• żelazo ponad normę 39,2 (norma do 34,5) (bez żadnych suplementów gdzie byłoby żelazo oraz praktycznie bez mięsa w diecie. Ostatni "befsztyk" był jakieś 2 tygodnie przed badaniem)
• morfologia ok, hemoglobina troszkę powyżej dolnej granicy normy, ale mój dermatolog określił kiedyś taki wyniki jako wspaniały! 

No i tak trochę zgłupiałam. Zdziwiło mnie to żelazo, ale doczytałam (np. TU), że podwyższone może być na tabletkach. Biorę je dopiero 3ci miesiąc, ale najwidoczniej efekt już jest. Swoją drogą to przerażające jaki to jest syf. 

Zastanawiałam się czy w związku z takimi wynikami iść i badać ferrytynę i TIBC. Po pierwsze szkoda było mi kasy biorą pod uwagę ilość żelaza, ale z drugiej strony nie wiedziałam czy taki poziom żelaza przekłada się na jego przyswajalność. Czy przy takim jego poziomie można w ogóle przyjmować żelazo, nawet jeśli ferrytyna wyszłaby niska? Dużo niejasności. Uznałam, że poczekam na wizytę lekarską. No, ale tak mi schodziło i schodziło z zapisaniem się do lekarza...(nie mogłam wstać rano, "moja uroda" przeszkadzała mi dosyć skutecznie). W końcu udało mi się zapisać i wtedy też podjęłam decyzję, że zbadam jednak ferrytynę już na własny koszt.

Tutaj rozbawiła mnie reakcja zarówno osoby która mi wypisywała badania jak i laborantki. Obie zrobiły oczy: tylko? A co pokazało to tylko? Wynik w granicy normy, ale tuż nad dolną granicą: 22 (norma 13-150). Podobno dobrze jeśli ferrytyna jest wyższa, słyszałam wersję, że koło 50, inni mówią, że musi być 70 i nie ma się co dziwić, że włosy lecą jeśli jest niższa. 

Jestem bardzo ciekawa co usłyszę, bo przyznam szczerze, ja nie wiem co oznacza takie zestawienie i czy w tym przypadku faktycznie TIBC jest konieczny? Jeśli się orientujecie, wiecie coś na ten temat, proszę podzielcie się w komentarzach:)